Kekemeliğin sebepleri hakkında çok değişik görüşler ileri sürülmektedir. Bu farklı görüşleri 5 ana başlık ifade edebiliriz. Bunlar;
A.“Kekemelik öğrenilmiş bir davranıştır” diyenler: Bu görüşü savunan uzmanlara göre kekemeler ile akıcı konuşanlar arasında kalıtımsal, fiziki gelişim, sağlıksal gelişim, zeka seviyesi ya da kekemeliğe neden olabilecek tek etken yönünden hiç bir farklılık yoktur. Bundan dolayı kekemelik öğrenilmiş bir davranıştır.
B. Kekemeliği perseverasyon belirtisi olarak açıklamaya çalışanlar: Bu görüşü savunan uzmanlar; “Birey direnmeye neden olan bir durumun etkisi altındayken konuşmaya zorlanır. Veya kişi kendini konuşmak için zorunlu hisseder. Buna bağlı olarak direnme etkisi onun konuşmasını etkiler. İşte bu direnme durumu ve tepki, konuşmada tutulmaya, yinelemeye ya da uzatma biçiminde konuşma şeklinde ortaya çıkar” diyorlar.
C. Kekemeliği yapısal bir problem olarak ele alanlar: Bu görüşü savunan uzmanlar ise kekemeliği, fizyolojik, bedensel veya nörolojik bir nedene bağlamaya çalışırlar. Bu görüşe göre, kekemeler aslında kekemeliğe uygundurlar, yatkındırlar. Eğer çevre koşulları olumluysa, huzurluysa kekemeliği önleyecek durumdaysa çocuk kekeme olmadan bu dönemi geçirir. Fakat çevre koşulları olumsuz ise, çocuğun bünyesi ile bağdaşırsa kekemelik ortaya çıkar. Bu görüşe göre fiziki yapı kekemeliğe uygun ortam hazırlar.
D. Kekemeliğin bir kişilik bozukluğu olduğu görüşünde olanlar: Bu görüşü destekleyenler genellikle ruh bilimci veya ruhsal sağaltımcılardır. Bu ruh bilimcilere göre kekemelik kişilik bozukluğunun bir belirtisidir. Kekemelik çatışmadır. Yani bir benlik ve rol çatışmasıdır.
E. Kekemeliğin tek bir nedene bağlı olmadığı görüşünde olanlar:
Bu görüşü savunanların başında Van Riper gelir. Riper'e göre kekeme çocuklar duygusal çatışmaları olan bir geçmişe sahiptir. Bu çocukların aileleri olağan sayılabilecek bir konuşmayı kekemelik diye tanımlarlar. Çocuğu kekeme diye damgalarlar. Bu tür kekeme çocukların bünyeleri kekemelik için uygundur. Ayrıca bu kekeme çocukların çevreleri engelleyici, eleştirici, hoşgörüsüzdür. Aslında işin doğrusu kekemeliği bir nedene bağlamak doğru değildir. Kekemeliğin bir çok nedeni, sebebi olabilir. Kekemeliği tek faktörle açıklamak pek mantıklı değildir.